Μη με ρωτάς τώρα,
έλα να φύγουμε προχώρα,
μαζί ν’ ανοίξουμε της αγάπης τα φτερά,
για να πετάξουμε πολύ μακριά.
Νοιώθω στα πόδια μου φτερά,
πετώντας καλπάζουμε ψηλά,
σ’ ανεβάζω στο φεγγάρι και στ’ αστέρια,
που της αγάπης το αίσθημα ξυπνά.
Να με κοιτάς με μάτια χαρωπά,
με μάτια γελαστά
μη με κοιτάς με κλαμένα μάτια,
μου κάνεις την καρδιά κομμάτια.
Τα μυστικά των στεναγμών φανέρωσα,
την χαρά την αγάπη μου σ’ έδωσα,
περίσσεψε η αληθινή αγάπη,
που τόσο πολύ μας λείπει.
Εσύ είσαι ο ήλιος,
εσύ είσαι το φεγγάρι,
τ’ αστέρια, η αυγή,
είσαι το γλυκοχάραμά μου στη ζωή.
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ
Γεώργιος Χ.Τσαρακτσίδης
Αλεξανδρούπολη