Γυρνούν της ζωής οι σελίδες
και δεν γράφουν ιστορίες με ελπίδες,
μόνο διακρίσεις, υποχωρήσεις, υποτιμήσεις
λόγια πολλά και μεγάλες ρήσεις.
΄Ολοι οι άνθρωποι είναι ίσοι
απέναντι στους νόμους σ΄αυτή τη ζήση,
κι όμως η αδιαφορία και η αδικία
έχουν φτάσει σε ακραία σημεία.
Πώς να αντέξει μια φτωχή καρδιά
Πόσα μαρτύρια ακόμη να περνά.
Ανήμποροι και γυναίκες με παιδιά στην ορφάνια
και η η πολιτεία τους έχει στην αφάνεια.
Δεν γεννήθηκαν στου πλούτου τα πελάγη
βγάζουν το μεροκάματο με πίκρες και με άλγη,
κι όμως δε λύγισαν στου δρόμου την πορεία
και αναζητούν μια νέα ευκαιρία.
Μόνο το φεγγάρι βλέπει και δακρύζει
όταν το βράδυ γλυκά τους νανουρίζει.
Θεέ μου, λέει, κάνε το θάμα
να ζήσουν κι αυτοί όπως έχουνε τάμα.
Τάνια Στεφάνου-Τσαβδάρη
Αλεξανδρούπολη