Ο απόλυτος ξεπεσμός πολλών βουλευτών της Ελλάδος, προβληματίζει για τα μελλούμενα – Πού οδεύουμε;
Ο αείμνηστος ιδρυτής της “ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΘΡΑΚΗΣ” Γεώργιος Κονδύλης, έλεγε την εξής σοφή φράση: “Τι κοινό έχουν οι πολιτικοί με τις ιερόδουλες; Έχουν χάσει και οι δύο την… Ντροπή τους…”.
Αυτό ακριβώς συμβαίνει κυρίες και κύριοι στην Ελλάδα του 21ου αιώνα…
Ταχύρπαστες “κυρίες” και ασήμαντοι “κύριοι”, κατέλαβαν το βουλευτικό αξίωμα, χωρίς να έχουν την παραμικρή παιδεία και σωστή αγωγή για να συμπεριφέρονται κόσμια.
Δεν αναφέρομαι φυσικά στις ελάχιστες φωτεινές εξαιρέσεις, που κάπως σώζουν την περίσταση.
Όμως τα χάλια που βλέπουμε καθημερινώς να παρελαύνουν στα αθηναϊκά κανάλια, έχουν ξεπεράσεις κάθε προηγούμενο.
Έχουν αρχίσει πλέον να προσβάλλουν την αισθητική μας και να γίνονται ανυπόφοροι (με τις ευλογίες φυσικά των Αθηναίων δημοσιογράφων, που ποτέ δεν τηρούν τους απλούς κανόνες ευγενίας).
Οι χειρότεροι βέβαια είναι αυτοί που έχουν γίνει “βεντέτες” εξαιτίας της τηλεοπτικής οθόνης (είδατε τι δύναμη που έχει το γυαλί;) και έχουν καβαλήσει το καλάμι!
Ειλικρινά, με κάτι τέτοιες συμπεριφορές επιβεβαιώνεται η κατάντια της πολιτικής.
Ο τσαμπουκάς και οι μαγκιές έχουν αντικαταστήσει την κοσμιότητα και την αξιοπρέπεια.
Στην τελική, όλοι αυτοί οι βουλευτές εκλέχθηκαν για να μαλώνουν μεταξύ τους και να μην ντρέπονται σταλιά για όλα αυτά τα χάλια στα οποία έχουμε περιέλθει;
Τα ψέμματα τα οποία αραδιάζουν καθημερινά δεν έχουν προηγούμενο. Όλοι τους!
Γιατί δε νομίζω πια ότι τα λένε αθώα και κατά λάθος… Τα λένε συνειδητά!
Πάντως, κακό πράγμα να μην έχει κανείς τσίπα και ευαισθησία για το τι θα πουν οι άλλοι.
Και αναρωτιόμαστε, με αυτά τα άθλια παραδείγματα, πως θα ανδρωθούν σωστά και οι πολίτες…
Λίγο πριν κλείσουμε, θα θέλαμε να πούμε το εξής: γιατί όλοι αυτοί που κόπτονται για την Ελλάδα, δε μειώνουν τους βουλευτικούς μισθούς και τα διάφορα επιδόματα που παίρνουν;
Ή ακόμα καλύτερα, γιατί δε μειώνεται ο αριθμός των βουλευτών; Για την μικρή και ταλαιπωρημένη Ελλάδα, δε χρειάζονται 300…
Για σκεφτείτε… Τουλάχιστον, ο Μαυρογιαλούρος είχε φιλότιμο… Τώρα, μαύρη απελπισία.
