Όλες οι εκκλησίες στον τόπο μας, κτίσθηκαν χάρις στην ευλάβεια των πιστών χριστιανών και όχι από το κράτος – Στις μουσουλμανικές χώρες κτίζουν ορθόδοξους ναούς;
Πολύ πρόσφατα, ανακοινώθηκε ότι αρχίζουν οι εργασίες για την ανέγερση Τζαμιού στην Αθήνα.
Συγκεκριμένα, πρόκειται να ανεγερθεί για τις θρησκευτικές ανάγκες των Μουσουλμάνων, σε χώρο που παραχώρησε το Αρχηγείο Ναυτικού στον Βοτανικό.
Κυκλοφόρησαν, μάλιστα και τα σχέδια του αρχιτεκτονικού γραφείου, βάσει των οποίων, θα διαμορφωθεί ο χώρος και το οίκημα.
Και θέλουμε, εκ προοιμίου, να δηλώσουμε ότι δεν είμαστε αντίθετοι με την ανέγερση του Τζαμιού, για τις θρησκευτικές ανάγκες των μουσουλμάνων στην περιοχή της Αττικής.
Άλλωστε, ήδη λειτουργούν σε διάφορα σημεία της ευρύτερης περιοχής, αυτοσχέδια Τζαμιά, προφανώς χωρίς τις σχετικές άδειες και χωρίς να πληρούνται οι απαραίτητες προϋποθέσεις.
Σίγουρα, η κατάσταση αυτή, δεν είναι αποδεκτή σε μια ευνομούμενη Πολιτεία.
Πρέπει το Κράτος να παρέχει την δυνατότητα σε όλους τους πολίτες να ασκούν τα θρησκευτικά τους καθήκοντα σε κατάλληλους χώρους. Και παράλληλα, οι χώροι αυτοί, να είναι σύμφωνοι με την Ελληνική Νομοθεσία.
Όμως, μας προβληματίζει η ανακοίνωση των αρμοδίων Άρχων ότι η Πολιτεία, όχι μόνο θα διαθέσει τον κατάλληλο χώρο, άλλα θα δαπανήσει και το ποσό του ενός εκατομμυρίου περίπου ευρώ, για την ανέγερση του Τζαμιού.
Στο πρόσφατο παρελθόν είχαμε αναφερθεί σ’ αυτό το θέμα. Και τονίσαμε, μάλιστα, την πικρία την όποια δικαιολογημένα αισθάνονται οι Χριστιανοί από αυτήν την απόφαση της Πολιτείας.
Και εξηγούμεθα:
Το παράπονο και η πικρία των Ελλήνων Χριστιανών οφείλεται στο γεγονός ότι, μέχρι τώρα, το ‘Ελληνικό Κράτος, δεν ανήγειρε ούτε ένα ξωκκλήσι. Και τώρα έρχεται να φτιάξει ένα Τζαμί. Τι να πει κανείς!
Κατά την γνώμη μας, το παράπονο και η πικρία των Ελλήνων Χριστιανών, είναι δικαιολογημένη.
Εξηγήσαμε, ήδη, ότι δεν είμαστε αντίθετοι στην δημιουργία του Τζαμιού για τις θρησκευτικές ανάγκες των Μουσουλμάνων.
Απλώς εκφράζουμε το παράπονο για την διακριτική μεταχείριση που γίνεται. Πόσο μάλλον όταν δεν υπάρχει η αμοιβαιότητα των ενεργειών.
Μπορεί κανείς να φαντασθεί ότι οι Μουσουλμανικές χώρες, στις όποιες ζουν χιλιάδες Έλληνες, όπως στα Αραβικά Εμιράτα, να κατασκευάζουν ‘Ορθόδοξους Ναούς;
Είναι γνωστό ότι, μέχρι τώρα, όλες οι Εκκλησίες από το πιο ταπεινό ξωκκλήσι στον Τόπο μας μέχρι και τους μεγάλους Μητροπολιτικούς Ναούς, κτίσθηκαν χάρις στην ευλάβεια των πιστών Χριστιανών.
Άλλα και χάρις στις άοκνες προσπάθειες των Ερανικών Επιτροπών, οι οποίες έφεραν και φέρουν εις πέρας το έργο αυτό.
Και σε καμιά περίπτωση το Κράτος, δεν δαπάνησε χρήματα για την ανέγερση των Ναών μας.
Κάτι παρόμοιο, εξ όσων γνωρίζουμε, συνέβη και με τους ‘Ορθόδοξους Ναούς, πού υπάρχουν σε ολόκληρο τον κόσμο.
Ή να το πούμε και αλλιώς: Κανένα κράτος και καμιά κυβέρνηση δεν έκτισε Ναούς στις Ελληνικές Κοινότητες που είναι εγκατεστημένες στις πέντε Ηπείρους.
Στην Αυστραλία, λόγο χάρη, οι Ορθόδοξες Ελληνικές Κοινότητες, αγόρασαν τα οικόπεδα και έκτισαν τους Ναούς τους. Τους έκτισαν με την συνεισφορά και τον οβολό των ξενιτεμένων μελών της Κοινότητος.
Αφορμή, για το σημερινό μας άρθρο, πήραμε όχι μόνο από την ανακοίνωση για την έναρξη των εργασιών ανέγερσης του Τζαμιού, άλλα και από την ημερίδα που έγινε με θέμα «Το Τάμα του Έθνους».
Συγκεκριμένα, το Σωματείο «Οι Φίλοι του Τάματος του Έθνους», τον περασμένο μήνα, στις 31 Μαρτίου, διοργάνωσαν ημερίδα με σκοπό να υπενθυμίσουν την εκπλήρωση «Του Τάματος του Έθνους».
Και για όσους τυχόν δεν γνωρίζουν τι είναι «Το Τάμα του Έθνους», θα αναφέρουμε στην συνέχεια λίγες σχετικές πληροφορίες.
Ο Γέρος του Μοριά, ο Στρατηλάτης Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, καθώς και οι άλλοι αγωνιστές του ’21, έδωσαν την υπόσχεση και είπαν:
«Μετά την απελευθέρωση της Χώρας μας από τον τουρκικό ζυγό, να κτίσουν οι Έλληνες στην Πρωτεύουσα του Κράτους, Ναόν, στο όνομα του Σωτήρος Χρίστου, εις ένδειξη ευγνωμοσύνης».
Και, μάλιστα, η υπόσχεση αυτή πήρε και την επίσημη μορφή της με το Η’ Ψήφισμα, στις 31 Ιουλίου του 1829, στην Δ’ Εθνική Συνέλευση, που έγινε στο Άργος.
Το Ψήφισμα αυτό, το υπέγραψε τότε και ο Κυβερνήτης της Ελλάδος Ιωάννης Καποδίστριας. Στην συνέχεια έγινε και Νόμος του Κράτους με τα Βασιλικά Διατάγματα των ετών 1834 και 1838.
Και παρά την επίσημη και ομόφωνη απόφαση για «Το Τάμα του Έθνους», δυστυχώς δεν έγινε τίποτε. Και το Τάμα μέχρι σήμερα, έμεινε ανεκπλήρωτο. Αν είναι δυνατόν!
Σχετικά με το θέμα του «Τάματος» πού εξετάζουμε πρέπει να προσθέσουμε ότι το Σωματείο το όποιον κινεί την όλη υπόθεση, δεν τρέφει αυταπάτες ότι το Κράτος θα κτίσει τον Ναό του Σωτήρος.
Εκείνο, όμως, που θα περιμέναμε και θα βοηθούσε σημαντικά στην προσπάθεια αυτή θα ήταν: Το Κράτος, να άρει τα διάφορα και γνωστά γραφειοκρατικά εμπόδια.
Με άλλα λόγια: Να διατεθεί ο κατάλληλος χώρος. Συγχρόνους δε, να δοθούν, και οι απαραίτητες άδειες.
Από εκεί και πέρα το Σωματείο πιστεύει ότι με τα χρήματα πού διαθέτει, ήδη, και με την βοήθεια των πιστών Χριστιανών, θα μπορέσει να εκπληρώσει «Το Τάμα του Έθνους».
Και είμαστε βέβαιοι ότι, όταν το έργο ξεκινήσει, κάποτε θα τελειώσει. Άλλωστε «η αρχή είναι το ήμισυ του παντός».
Να, λοιπόν, γιατί μιλήσαμε για πικρία και απογοήτευση των πιστών Χριστιανών. Και ερωτάται:
Τί θα έπρεπε να γίνει σχετικά με το Τζαμί;
Θεωρούμε ότι θα ήταν θετική και επαρκής η παρέμβαση του Κράτους με το να χορηγήσει το οικόπεδο και να καθορίσει τα σχέδια για την ανέγερση του Τζαμιού.
Αυτό θα ήταν μία δίκαιη και λογική αντιμετώπιση του θέματος, η οποία θα βοηθούσε τους Μουσουλμάνους, χωρίς, βέβαια, να πικραίνει και τους Χριστιανούς.
Χαραλ. Μπαμπίλης
Δημοσιολόγος
