Μετά από πολλά χρόνια, προαναγγέλθηκε η επαναλειτουργία του – «Ανάσα» για τους κτηνοτρόφους της περιοχής του νοτίου Έβρου
Την άμεση έναρξη της λειτουργίας του νέου και… πολύπαθου δημοτικού σφαγείου, στις Φέρες, προανήγγειλε ο Δήμαρχος Αλεξανδρούπολης, Γιάννης Ζαμπούκης, στη διάρκεια της τελετής εγκαινίων της 27ης Πανέβριας Αγροτικής Έκθεσης Φερών.
Πρόκειται για ένα έργο ζωτικής σημασίας για την κτηνοτροφική αλυσίδα της περιοχής, το οποίο βρίσκεται στα «σκαριά» από το 2011.
Η κατασκευή του σφαγείου, αποτελούσε πάγιο και χρόνιο αίτημα των επαγγελματιών της περιοχής και πέρασε από… 40 κύματα μέχρι τελικά να ανακοινωθεί η έναρξη της λειτουργίας του.
Το χρονικό ενός σφαγείου στην περιοχή του Έβρου
Από τότε που μπήκαν τίτλοι τέλους στην βιομηχανία επεξεργασίας κρέατος και παραγωγής αλλαντικών «ΘΡΑΚΗ» το 2007, ο Έβρος έμεινε χωρίς έναν χώρο σφαγής των χοιρινών, των βοδινών και τον αιγοπροβάτων, καθώς μέσα στο στρέμματα ιδιοκτησίας του εργοστασίου «ΘΡΑΚΗ», υπήρχε και το σφαγείο, στο οποίο επεξεργάζονταν όλα τα κρέατα από την κτηνοτροφική παραγωγή του Έβρου.
Από τότε, η Δημοτική Αρχή της Αλεξανδρούπολης, υπό τα ηνία του κ. Βαγγέλη Λαμπάκη, έψαχνε να βρει λύσεις για το σημαντικό αυτό πρόβλημα.
Αρχικά, προσπάθησε να αγοράσει ένα κομμάτι του χώρου από το εργοστάσιο «ΘΡΑΚΗ», και μάλιστα έφτασε πολύ κοντά στο να το αποκτήσει, καθώς η Δημοτική Αρχή της Αλεξανδρούπολης κατέθεσε πρόταση στην δημοπρασία του χώρου και των υποδομών.
Ενδεικτικά, τα χρήματα που ήταν έτοιμη να καταθέσει η Δημοτική Αρχή Αλεξανδρούπολης για να αποκτήσει ένα κομμάτι του χώρου, προκειμένου να έχει στην κατοχή της το σφαγείο, ήταν κοντά στα 2 εκατομμύρια ευρώ. Ωστόσο, ένας ιδιώτης κατέθεσε περισσότερα και τελικά κέρδισε την δημοπρασία.
Μετά την αποτυχημένη προσπάθεια, ο Δήμος Αλεξανδρούπολης, κατανοώντας την μεγάλη ανάγκη για την κατασκευή ενός σφαγείου, προχώρησε σε δημοπράτηση μελέτης-κατασκευής ενός νέου Δημοτικού Σφαγείου Φερών.
Σύμφωνα με τις δηλώσεις του τότε Αντιδημάρχου Φερών & Πρωτογενούς τομέα, κ. Νίκου Γκότση, τα χρήματα είχαν εξασφαλιστεί με δάνειο από το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων, ύψους 2.900.000 ευρώ.
Συνοψίζοντας, το έργο για την κατασκευή του Σφαγείου Φερών δημοπρατήθηκε το 2017, με αναμενόμενη παράδοση -αν δεν υπήρχαν ενστάσεις- το 2019.
Την Παρασκευή 24 Μάϊου 2019, λίγο πριν τις κάλπες των δημοτικών εκλογών, το έργο βρήκε τελικά ανάδοχο, την εταιρεία «ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ Α.Ε. με δ.τ. ΚΡΟΥΝΟΣ Α.Ε.».
Στη συνέχεια, το «τιμόνι» της Δημοτικής Αρχής Αλεξανδρούπολης άλλαξε χέρια, αλλά το έργο ήταν σχεδόν έτοιμο, καθώς το μόνο που έλειπε ήταν οι υπογραφές σύμβασης με την ανάδοχο εταιρεία.
Οι υπογραφές τελικά «έπεσαν» και έτσι ξεκίνησε η κατασκευή ενός νέου σφαγείου στην περιοχή των Φερών, το οποίο «πήρε» περίπου 18 μήνες για να κατασκευαστεί, σύμφωνα με την ανάδοχο εταιρεία.
Το Σφαγείο Φερών στο σήμερα
Μεγάλη είναι η ταλαιπωρία και η χρονοκαθυστέρηση που υπάρχει για όλους τους κτηνοτρόφους, αλλά και τους κρεοπώλες της περιοχής, καθώς δεν υπάρχει σφαγείο στον Έβρο εδώ και 17 χρόνια!
Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να αυξάνεται ακόμη περισσότερο το κόστος παραγωγής. Παρ’ όλο που το νέο Δημοτικό Αφαγείο Φερών έχει κατασκευαστεί και είναι έτοιμο, δεν έχει ξεκινήσει ακόμα, έστω, την δοκιμαστική του λειτουργία.
Μετά από 8 παρατάσεις εκκίνησης της δοκιμαστικής λειτουργείας του Σφαγείου Φερών από την ανάδοχο εταιρεία, ο Δήμαρχος Αλεξανδρούπολης, Γιάννης Ζαμπούκης, ανακοίνωσε από το βήμα της διαχρονικής Έκθεσης Φερών, την εκκίνηση λειτουργίας του νέου σφαγείου.
Η δοκιμαστική λειτουργία θα έχει διάρκεια 6 μήνες και στη συνέχεια θα δοθεί για χρήση στους ιδιώτες.
Θα μπορέσει να επιβιώσει;
Σύμφωνα με όσα ανακοίνωσε ο Δήμαρχος Αλεξανδρούπολης, Γιάννης Ζαμπούκης, το Σφαγείο Φερών πληροί όλες τις σύγχρονες προδιαγραφές και αποτελεί ένα από τα καλύτερα της χώρας.
Ωστόσο, πολλοί είναι αυτοί που έχουν εκφράσει τον δυσπιστία τους για μη εξασφάλιση της βιωσιμότητάς του.
Σχεδόν σε όλη την χώρα τα σφαγεία που λειτουργούν με την μορφή δημοτικών επιχειρήσεων αντιμετωπίζουν τεράστια οικονομικά προβλήματα και βρίσκονται συνεχώς υπό την απειλή κλεισίματος εξαιτίας των χρεών τους.
Τα σφαγεία που τείνουν να είναι δημόσια είναι μια πονεμένη ιστορία, διότι λόγω του υψηλού κόστους λειτουργίας, σχεδόν πάντοτε καταλήγουν να είναι προβληματικά από άποψη βιωσιμότητας.
Για παράδειγμα, λόγω των ιδιαίτερων απαιτήσεων λειτουργίας των σφαγείων -που σε περιόδους εορτών χρειάζονται ενίσχυση με έκτακτο εξειδικευμένο προσωπικό σε σχέση με τις άλλες εποχές του έτους- καταδεικνύει πως χρειάζεται ευελιξία που μόνο ένας ιδιώτης μπορεί να παρέχει.
Εξάλλου, αν το θέσουμε σε γενικότερο πλαίσιο, το δημόσιο έχει αποτύχει ως επιχειρηματίας, κάτι που είναι πλέον γενικώς παραδεκτό.
Αλέξανδρος Κεσανλής
