
Σαν νερό κυλούσαν τα λογάκια απ΄τα χείλη τη
όταν μιλούσε για τη φίλη της.
Από παιδιά πάντα μαζί στην ίδια γειτονιά
να μεγαλώνουν παίζοντας παιχνίδια ζωηρά.
Είχαν παρέα κι άλλα παιδιά
και δεν είχαν ευθύνη καμιά.
Το παιχνίδι ενδιαφέρον μοναδικό
ιδιαίτερα το καλοκαίρι το φωτεινό.
Οι μαμάδες κάθονταν στις αυλές
χρόνια φίλες κι αυτές
να συζητούν τα πρόσφατα γεγονότα
έχοντας όλες ανοιχτά τα ώτα.
Τα νέα έδιναν κι έπαιρναν στο αναμεταξύ.
Δεν άφηναν κανέναν ασυζητητί
για τη γειτονιά, το χωριό, την πόλη
όπου ο καθένας τραβάει πλώρη.
Τα παιδιά να μεγαλώνουν
και διάφορα πράγματα να τα θαμπώνουν.
Ώσπου ένα ωραίο δειλινό
προέκυψε ένα γεγονός μοιραίο, οδυνηρό.
Ο έρωτας για το ίδιο παλικάρι
που ήρθε απρόσμενα στο ζάρι σαν εξάρι
χτύπησε βαθιά και τις δυο
και πως να βρουν άκρη σ΄αυτό.
Τα προσωπάκια σκυθρωπιάσαν.
Βλέμματα ανήσυχα πιάσαν.
Πώς θα εξελιχθεί η υπόθεση αυτή
αφού και οι δυο έχουν ερωτευτεί.
Τότε γυναίκες νιώσαν ξαφνικά
που ζητούσαν δικαιωματικά
να γευτούν το χάδι το φιλί
από έναν έρωτα βαθύ.
Έρωτας με απρόσμενες εξελίξεις.
Ποια απ΄τις δυο άραγε θα επιλέξεις;
Ποια θα σε γνωρίσει απ΄την καλή
και ποια θα κλάψει για σένα πολύ;
Θα διαλέξει τη μια ή την άλλη.
Ότι πει το παλικάρι.
Μα η φιλία έχει τελειώσει
γιατί το πρόβλημα θα τις λιώσει.
Τάνια Στεφάνου-Τσαβδάρη
Αλεξανδρούπολη