Υπέγραψε την ανάληψη καθηκόντων – «Θα παλέψω για τον τόπο μας»
Αποτέλεσε την μεγαλύτερη έκπληξη των φετινών ευρωεκλογών. Ο λόγος για την συνταξιούχο κτηνοτρόφο στην Αλεξανδρούπολη, Γαλάτω (Τούλα) Αλεξανδράκη, η οποία κατάφερε να εκλεγεί ευρωβουλευτής με την «Ελληνική Λύση».
Αρχικά ήταν μετέωρο το αν θα αποδεχόταν την θέση αυτή, μετά τους 51.465 σταυρούς που έλαβε.
Τελικά – σύμφωνα και με την συνέντευξη που παραχώρησε στην Αλεξία Καλαϊτζή και την εφημερίδα «Καθημερινή» – η δραστήρια κρεοπώλης της Αλεξανδρούπολης θα καθίσει κανονικά στα έδρανα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για 5 ολόκληρα χρόνια, καθώς υπέγραψε την ανάληψη καθηκόντων της ως μία εκ των 21 ευρωβουλευτών, που θα εκπροσωπούν την Ελλάδα, στο κέντρο της Ε.Ε.
Πιο αναλυτικά, στο άρθρο της «Καθημερινής» αναφέρονται τα εξής: «Όποτε χρειάζεται, θα πηγαίνω (σ.σ. στο Ευρωκοινοβούλιο). Να παλέψω για τον τόπο μας. Η Γαλάτεια Αλεξανδράκη όχι μόνο είχε εκλεγεί με το κόμμα της Ελληνικής Λύσης, αλλά είχε αποφασίσει να διαψεύσει τις φήμες ότι επρόκειτο να αφήσει την θέση για κάποιον πιο “έμπειρο” συνυποψήφιό της».
Σε άλλο σημείο της συνέντευξης, η κα. Αλεξανδράκη δήλωσε: «Αρχισαν να λένε ότι δεν είμαι από εδώ, δεν ξέρω από πού ήρθα, ότι είμαι αόρατη. Πήρα ανάποδες. Από την στιγμή που με στηρίζουν όλοι -τα παιδιά μου, ο πρόεδρος- και μου λένε “προχώρα”, γιατί να μην το κάνω;».
Επιπρόσθετα, σύμφωνα με την «Καθημερινή», παρότι πολλοί περίμεναν ότι η κ. Αλεξανδράκη θα παραιτηθεί από τη θέση της, η ίδια έκανε την ανατροπή και την αποδέχθηκε.
Όπως είπε, το κόμμα τη βοήθησε με μια ομάδα νέων επαγγελματιών που της φέρονται, όπως θα έκαναν στη μητέρα τους.
Με τη βοήθειά τους, στα μέσα Ιουνίου, επιβιβάστηκε στο αεροπλάνο και με φρεσκοβαμμένα νύχια, προσεγμένο χτένισμα και ένα ολοκαίνουργιο σακάκι πήγε στις Βρυξέλλες και πέρασε την πύλη του Ευρωκοινοβουλίου.
Έχοντας αποδεχθεί τον νέο ρόλο της, έχει αποφασίσει και τι θέλει να πετύχει. Θα παλέψει όπως είπε γι’ αυτά που ξέρει και «έχει ζήσει στο πετσί της».
«Θέλω να βοηθήσω τους κτηνοτρόφους. Σιγά-σιγά θα τελειώσει η ελληνική κτηνοτροφία». Το χωριό της (σ.σ. το Κουφόβουνο) είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα, καθώς έχουν μείνει μόνο δύο κτηνοτρόφοι. Οι υπόλοιποι, όπως είπε, έσφαξαν τα ζώα τους και έφυγαν από τη δουλειά, γιατί το επάγγελμα είναι ασύμφορο οικονομικά, πλήττεται από ελληνοποιήσεις και δεν βρίσκει κανείς εύκολα προσωπικό να βοηθήσει.
Το δεύτερο στο οποίο στοχεύει είναι να ξαναζωντανέψει τα χωριά. «Να βοηθήσουμε τους νέους να γυρίσουν στα χωριά. Το χωριό μου το πονάω πολύ. Φεύγει όμως ο κόσμος. Κλείνουν τα σχολεία, τα πάντα».
Το πώς θα τα κάνει όλα αυτά, δεν το γνωρίζει ακόμη. […] Δεν ξέρει ακόμη πότε θα ξαναπάει Βρυξέλλες. «Όποτε μου πουν», απαντάει… διπλωματικά στους πελάτες της, που την ρωτούν. «Τον Σεπτέμβριο όμως σίγουρα, το Ευρωκοινοβούλιο θα περιμένει την Τούλα Αλεξανδράκη για την εναρκτήρια σύσκεψη με τη νέα σύνθεσή του, της οποίας αποτελεί πλέον μέλος», καταλήγει το άρθρο της Αλεξίας Καλαϊτζή.
