Ω, τι κόσμος μπαμπά, υπάρχει στην Ελλάδα!
Δήθεν χωλοί, δήθεν τυφλοί, μπήκανε στην αράδα,
Και χαρακτηριστήκανε, άκριτα ως ΑΜεΑ
από πολιτικούς κι από γιατρούς, μια … νόμιμη παρέα.
Ω, τι κόσμος μπαμπά και τι πολιτικοί ,
υπάρχουν στην Ελλάδα μας, παντού εδώ κι εκεί!
Πολιτικοί που χρίζουνε κάθε ανοιχτομάτη,
κουτσό, στραβό ή παλαβό, μια νόμιμη … απάτη!
Ω, τι κόσμος μπαμπά! Τυφλός παπάς διαβάζει,
το ευαγγέλιο, τις γραφές και τους πιστούς κολάζει.
Και ταξιτζής, τυφλός κι αυτός, στους δρόμους τριγυρίζει
πελάτες ψάχνοντας πολλούς κι ανέμελα … σφυρίζει.
Ω, τι κόσμος μπαμπά! Νεκρούς που ανασταίνει,
τους δίνει επιδόματα και … ψήφους περιμένει,
Κάνει κομματικό στρατό, με νέους ψηφοφόρους
που θέλει και χρησιμοποιεί, αλί, ως μισθοφόρους!
Ω, ΤΙ ΚΟΣΜΟΣ ΜΠΑΜΠΑ! (2).
Ω, τι κόσμος μπαμπά! Όλα στραβά μας πάνε!
Κι οι δανειστές μας φθονεροί, επάνω μας ορμάνε.
Λένε, δεν τους πληρώσαμε, τα χρέη που χρωστάμε
και σαν ύαινες πέσανε πάνω μας, να μας φάνε.
Ω, τι κόσμος μπαμπά! Οι Έλληνες να πληρώνουν.
Να ξεπουλούν τα έχει τους, να μην επιβιώνουν.
Κι οι ξένοι να μας λοιδορούν, να μας κατηγορούνε
Και να τα καταφέρουμε, να λεν, πως δεν μπορούμε.
Ω, τι κόσμος μπαμπά! Να ζεις με τρεις κι εξήντα
Όπως στα χρόνια τα παλιά, πολύ προ του πενήντα!
Όλα γυρίσανε ξανά ξυλόσομπες και τζάκια
Και οι φτωχοί κι ανήμποροι ποτίζονται φαρμάκια..
Ω, τι κόσμος μπαμπά! Πρόοδο να μην βλέπεις
Να μην υπάρχει ελπίδα πια, να λες πως δεν αντέχεις…
Πες μου, ποιος είναι ο αίτιος, που φτάσαμε εδώ πέρα;
Μην είμαι εγώ, άλλος κανείς; Πες μου καλέ πατέρα!
Ω! ΤΙ ΚΟΣΜΟΣ ΜΠΑΜΠΑ! (3)*
Ω, τι κόσμος μπαμπά! Πώς άλλαξαν τα πάντα.
Τα σκουλαρίκια κάποτε δεν ήταν για τον … άντρα.
Τώρα συναγωνίζονται γυναίκες με τους άντρες
ποιος θα ‘χει τα καλλίτερα, ενώτια** και χάντρες.
Ω, τι κόσμος μπαμπά! Σχισμένα παντελόνια
φορούν όλοι οι νέοι πια, κι είναι της μόδας, χρόνια.
Κάποτε ήτανε ντροπή, να κρέμεται ένα ρέλι.
Τώρα, το φόρεμα είναι «Ιν», σωστό να ‘ναι … κουρέλι.
Ω, τι κόσμος μπαμπά! τι δερματοστιξία,
που ‘χουνε σώματα πολλά, σαν … αναφυλαξία!
Πάλαι ποτέ οι κατάδικοι είχανε τατουάζ
αυτοί, που ήταν στην «ψειρού»*** Κι όχι για …καμουφλάζ.
Ω, τι κόσμος μπαμπά! Κι άντρες τώρα φοράνε
φούστες, φορέματα στενά, τους πάνε, ή δεν τους πάνε.
Ως φαίνεται ζηλέψανε τα ωραία «συνολάκια».
-Γιατί οι γυναίκες να φορούν κι όχι και τα αντράκια;
Ω, τι κόσμος μπαμπά! Στους δρόμους τριγυρνάνε
νέοι και νιες με «κινητά», κι όλοι παραμιλάνε.
Στο σπίτι, στο αυτοκίνητο, στο δρόμο ή στο βουνό
το «κινητό» απαραίτητο, και βράδυ και πουρνό.
Ω, τι κόσμος μπαμπά! Τώρα μπορείς να δεις
με σκάιπ**** κάθε μια στιγμή εικόνες όπου γης.
Το γιο σου που ‘ναι στο στρατό, την κόρη που σπουδάζει,
τους φίλους στην Αλλοδαπή, κι όπου ο νους σου βάζει.
Ω, τι κόσμος μπαμπά! Σήμερα όπως πρώτα,
δεν είναι πια τα πράγματα, και όποιον θέλεις ρώτα.
Παλιά όλοι γυρεύανε, το φυσιολογικό.
Σήμερα, ό,τι κάνεις κι ό,τι πεις, είναι πια … λογικό!!
Αθ. Παπατριανταφύλλου
* Συνέχεια των 1 και 2 που βρίσκονται στην ποιητική
συλλογή «Πράσσειν ποιητικά άλογα ή εικοτολογίες».
**σκουλαρίκια *** φυλακή.
**** Skype: μέσο άμεσης ανταλλαγής μηνυμάτων και εικόνων
