Γιώργη, ο ξαφνικός σου θάνατος
μας έχει συγκλονίσει
και δεν υπάρχει άνθρωπος
να μην τον συγκινήσει.
Απ’ τη ζωή σου έφυγες
στα ογδόντα εννιά σου χρόνια,
πέρασες δύσκολη ζωή
σε τούτο τον αιώνα.
Ορφάνεψες από πατέρα
στα παιδικά σου χρόνια
και έζησες μες στη ζωή
χωρίς καμιά συμπόνοια.
Δούλευες με συνέπεια
από το πρωί έως το βράδυ
και έτρωγες ξερό ψωμί
φαΐ με δίχως λάδι.
Τη δουλειά δεν την φοβήθηκες
και δούλευες σκληρά
έστω κι αν είχες στη ζωή
την όποια συμφορά.
Πάλεψες, κουράστηκες
σε όλο σου τον βίο
και τώρα είπες στη ζωή
το τελευταίο το αντίο.
Γιώργη, εκεί που πήγες τώρα πια
οι άνθρωποι δεν πονάνε
μέσα στον παράδεισο
ευχάριστα περνάνε.
Θα είσαι πλέον ξέγνοιαστος
δε θα ‘σαι κουρασμένος,
μέσα στον ύπνο τον βαθύ
και πάντα ευτυχισμένος.
Οι άγγελοι θα βρίσκονται
πάντοτε κοντά σου
και θα σου λύνουν συνεχώς
το κάθε πρόβλημά σου.
Θα φτερουγίζουν γύρω σου
με τα χρυσά φτερά τους
και θα σε αγγίζουν απαλά
στο κάθε πέρασμά τους.
Καλό ταξίδι εκεί που πας,
στο μακρινό ταξίδι,
υπάρχουν πάντοτε εκεί
ξένοι, γνωστοί και φίλοι.
Το χώμα που θα ‘ναι επάνω σου
να είναι ελαφρύ
και η ψυχή σου στον παράδεισο
αιώνια να ζει.
Στέλιος Ντουρανίδης
Σπήλαιο Ορεστιάδος
