Γιάννη, έφυγες απ’ τη ζωή
στα ενενήντα σου χρόνια
πέρασες δύσκολες στιγμές
σε τούτον τον αιώνα.
Ορφάνεψες από μικρός
στα παιδικά σου χρόνια
και πέρασες μες στη ζωή
χωρίς καμιά συμπόνοια.
Έχασες τη μάνα σου
στη μικρή σου ηλικία
και γνώρισες μες στη ζωή
μεγάλη δυσκολία.
Έζησες στην Κατοχή
με πάρα πολλές στερήσεις,
έτρωγες ξερό ψωμί
για να μπορείς να ζήσεις.
Μέρα και νύχτα στη δουλειά
το σώμα σου να λιώνει
μέσα στο κρύο, στη βροχή,
στη ζέστη και στο χιόνι.
Γιάννη, πέρασες μες στη ζωή
δύσκολο καιρό
και όμως σπούδασες τον γιο σου
οδοντογιατρό.
Πάλεψες, κουράστηκες
σε όλο σου τον βίο
και τώρα είπες στη ζωή
το τελευταίο αντίο.
Εκεί που πήγες τώρα πια
οι άνθρωποι δεν πονάνε
μέσα στον παράδεισο
ευχάριστα περνάνε.
Θα είσαι πλέον ξένοιαστος
δεν θα ‘σαι κουρασμένος
μέσα στον ύπνο τον βαθύ
και πάντα ευτυχισμένος.
Οι άγγελοι θα βρίσκονται
πάντοτε κοντά σου
και θα σου λύνουν συνεχώς
το κάθε πρόβλημά σου.
Καλό ταξίδι εκεί που πας
στο μακρινό ταξίδι
υπάρχουν πάντοτε εκεί
ξένοι, γνωστοί και φίλοι.
Το χώμα που θα ‘ναι πάνω σου
να είναι ελαφρύ
και η ψυχή σου στον Παράδεισο
ευχόμαστε να ζει.
Στέλιος Ντουρανίδης
Σπήλαιο Ορεστιάδος
