Κρίμα στους αεροπόρους μας
κρίμα στους γονείς τους,
που χάσανε τα σπλάχνα τους
και μαύρισε η ζωή τους.
Χάθηκαν στα ξαφνικά
τα δυο τα παλικάρια
ήταν άντρες με καρδιά
σα να ‘τανε λιοντάρια.
Ήταν μια μέρα θλιβερή
καταραμένη ημέρα
που χάθηκαν τα σπλάχνα τους
τα δυο τους μια παρέα.
Ποτέ δεν το περίμεναν
αυτό που είχαν πάθει,
που χάθηκαν οι λεβέντες τους
στης θάλασσας τα βάθη.
Έτσι ήταν γραφτό
χωρίς να βασιλέψουν,
μες στον βυθό της θάλασσας
σκληρά για να παλέψουν.
Ο Χάρος τούς περίμενε
με δίκοπο μαχαίρι
μες στον βυθό της θάλασσας
τους έκανε καρτέρι.
Καθόλου δεν εδίστασε
τους χτύπησε με πάθος,
τους έσπρωξε, τους πέταξε
στης θάλασσας το βάθος.
Και έτσι εγκατέλειψαν
νεκροί το αεροπλάνο
και απ’ τη ζωή τους φύγανε
με παράπονο μεγάλο.
Πολλές καρδιές ραγίσανε
μπροστά σ’ αυτό το δράμα,
όσοι το συνάντησαν
ξεσπάσανε στο κλάμα.
Κόσμος πολύς πέρασε
απ’ το φέρετρο μπροστά,
τα δάκρυα που χύνανε
πέφτανε καυτά.
Καλό ταξίδι στα παιδιά
στο μακρινό ταξίδι,
υπάρχουν πάντοτε εκεί
ξένοι, γνωστοί και φίλοι.
Οι άγγελοι θα βρίσκονται
πάντοτε κοντά τους
και θα τους λύνουν συνεχώς
το κάθε πρόβλημά τους.
Το χώμα που θα ‘ναι επάνω τους
να είναι ελαφρύ
και η ψυχή στον παράδεισο
αιώνια να ζει.
Στέλιος Ντουρανίδης
Σπήλαιο Ορεστιάδος
