Αλέξανδρε έφυγες νωρίς,
νωρίς απ’ τη ζωή σου,
νωρίς απ’ τη γυναίκα σου
και απ’ τους λατρευτούς γονείς σου.
Νωρίς και την γυναίκα σου
την έντυσες στα μαύρα,
την άφησες στη μοναξιά
και στη μεγάλη λάβα.
Νωρίς και τα παιδάκια σου
γνώρισαν ορφάνια
χάσαν τον πατέρα τους
και τα τρυφερά τους χάδια.
Η σύζυγός σου βρίσκονταν
συνεχώς κοντά σου,
σου απάλυνε τον πόνο σου
που είχες στην καρδιά σου.
Ο Χάρος σε διέκοψε
την κάθε σου επιθυμία,
σε έσπρωξε στο θάνατο
στην πρώτη ευκαιρία.
Ήσουν άνθρωπος σωστός
στην κάθε σου πορεία,
ο κόσμος σε εθαύμαζε
και κάθε κοινωνία.
Είχες να δώσεις πάρα πολλά
στη λατρευτή Ελλάδα,
πράγματα όμορφα απλά
και πάρα πολύ μεγάλα.
Η νόσος σε ξεγέλασε
στην πρώτη ευκαιρία,
σε άρπαξε απ’ τα μαλλιά
με μίσος και κακία.
Αλέξανδρε, εκεί που βρίσκεσαι
να συνεχίσει το άθλημά σου,
διότι το είχες μέσα σου
και μέσα στην καρδιά σου.
Οι άγγελοι θα βρίσκονται
πάντοτε κοντά σου
και θα σου λύνουν συνεχώς
το κάθε πρόβλημά σου.
Θα φτερουγίζουν γύρω σου
με τα χρυσά φτερά τους
και θα σε αγγίζουν απαλά
στο κάθε πέρασμά τους.
Το χώμα που σε σκέπασε
να είναι ελαφρύ
και η ψυχή σου στον παράδεισο
ευχόμαστε να ζει.
Στέλιος Ντουρανίδης
Σπήλαιο Ορεστιάδος
