Πίσω από την ανωνυμία τους θρασύδειλα άτομα, ψευδολογούν και λασπολογούν, κινούμενα όχι από ευαισθησία και αγαθή προαίρεση αλλά από ταπεινά και ύποπτα κίνητρα
Το τελευταίο χρονικό διάστημα ζούμε στο Δήμο μας μια πρωτόγνωρη αήθη επίθεση κατά του θεσμικού προσώπου του μητροπολίτη Αλεξανδρούπολης-Τραϊανούπολης και Σαμοθράκης, κου Ανθίμου.
Η επίθεση αυτή αφορά την κυκλοφορία ενός συκοφαντικού και απόλυτα δυσφημιστικού εντύπου μερικών σελίδων, που αποστέλλεται από διάφορα ταχυδρομικά γραφεία της Θράκης, προς θεσμικούς και μη.
Και ναι μεν προκύπτει ο εκάστοτε παραλήπτης, ωστόσο δεν προκύπτει ο αποστολέας, ο οποίος, καλυπτόμενος από την ανωνυμία, εξαπολύει έναν βρώμικο καταιγισμό ισχυρισμών, που πλήττουν την θεσμική και πάνω από όλα την ηθική εικόνα του Σεβασμιοτάτου.
Χαρακτηριστικό του εντύπου είναι το αναπόδεικτο των ισχυρισμών του αποστολέα, όπου σε μια προσπάθεια του να πείσει τους παραλήπτες για τους ισχυρισμούς του, αναφέρει γεγονότα αναπόδεικτα και ως εκ τούτου προφανώς αναληθή, για πρόσωπα που ως εκ του ρόλου τους είναι οικεία στον Σεβασμιότατο.
Με τρόπο περίτεχνο, προσπαθεί να πείσει τους παραλήπτες του εντύπου, κεντώντας κυριολεκτικά εικόνες και πρόσωπα περί της τοπικής εκκλησίας, προκειμένου να παγιδεύσει τον αναγνώστη, παραπείθοντας τον, για όσα αναπόδεικτα αναφέρονται στο έντυπο.
Το γεγονός ότι ο αποστολέας είναι ανώνυμος, τον κατατάσσει στην τελευταία βαθμίδα της ηθικής και πνευματικής εξαθλίωσης και τον καθιστά επικίνδυνο για την ειρήνη στην τοπική μας εκκλησία.
Είτε πίσω από τον ανώνυμο αποστολέα κρύβεται ένα πρόσωπο, είτε ομάδα κάποιων συναυτουργών, εφ’ όσον υπήρχε αλήθεια σ’ αυτά που αναφέρει το έντυπο, τότε ο ανώνυμος αποστολέας ή η ομάδα των ανωνύμων ΟΦΕΙΛΕ ή ΟΦΕΙΛΑΝ χάριν του γενικού καλού, εάν πράγματι κινδύνευσε δημόσιο ή εκκλησιαστικό αγαθό από τον Σεβασμιώτατο, που είναι βαρυσήμαντο θεσμικό πρόσωπο της συνολικής κοινωνίας, να βγει ή να βγουν με θάρρος και παρρησία, προκειμένου να προστατέψουν τον θεσμό και την ηθική υπόσταση της τοπικής εκκλησίας και της τοπικής κοινωνίας.
Το γεγονός ότι πίσω από την ανωνυμία τους θρασύδειλα ψευδολογώντας λασπολογούν, καταδεικνύει αβίαστα ότι κινούνται όχι από ευαισθησία και αγαθή προαίρεση, αλλά από ταπεινά κίνητρα, που εξυπηρετούν προσωπικούς και αλλότριους σκοπούς από αυτούς που δήθεν θέλουν να υπηρετήσουν, είτε είναι ένας είτε περισσότεροι.
Η θεσμική κοινωνία, ο θρησκευόμενος λαός και μη, και βέβαια το δημοτικό συμβούλιο, οφείλουμε να προστατεύσουμε το πρόσωπο του Μητροπολίτη, διότι αν επικρατήσουν αυτού του είδους οι βρώμικες πρακτικές, τότε θα κινδυνεύσει η ηθική υπόσταση των πραγμάτων, οι αξίες, η αξιοπρέπεια και θα διαφεντεύει πλέον η συκοφαντία, η καχυποψία και οι σκιές που θα διαβρώσουν την κοινωνία μας.
Και ας μην ξεχνάμε ότι η συκοφαντική δυσφήμιση, στην Αρχαία Αθήνα, τιμωρείτο με εξωστρακισμό, αφού την θεωρούσαν ως ένα από τα ποινικά αδικήματα με την μεγαλύτερη απαξία, που μπορούσε να «σκοτώσει» κοινωνικά τον άνθρωπο. Είναι δε αυτός, ο χειρότερος θάνατος.
Το Δημοτικό Συμβούλιο περιβάλλει με εκτίμηση και σεβασμό το πρόσωπο του Μητροπολίτη.
